Γιώργος Ζογγολόπουλος

O Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903. Σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο (1924 – 1930). Το διάστημα 1926-1927 εργάστηκε στη Διεύθυνση Αναστηλώσεως Αρχαίων και Βυζαντινών Μνημείων του Υπουργείου Παιδείας. Εκτός από τη γλυπτική έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Από το 1930 έως το 1938 εργάστηκε στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα του Υπουργείου Παιδείας και στην περίοδο αυτή μελέτησε και έκτισε σχολικά συγκροτήματα και εκκλησίες. Από το 1933 έως και το 1944 ήταν καθηγητής σχεδίου στη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων.
Το 1937 ταξιδεύει στο Παρίσι. Εκεί γνωρίζει και μελετά το έργο του Ch. Despiau. Μελετά έργα ρωμανικής, γοτθικής και σύγχρονης γλυπτικής. Την περίοδο εκείνη γνωρίζει και στην συνέχεια παντρεύεται (1936) την

ζωγράφο Ελένη Πασχαλίδου, μαθήτρια του Παρθένη. Το έτος 1946, διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και Πρόεδρος των Γλυπτών.
Τα χρόνια 1949-1950, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι. Το 1952-1954 με υποτροφία του Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, (ΙΚΥ) πηγαίνει μαζί με την Ελένη στην Ιταλία όπου μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής (Fonderia Nicci, Ρώμη και Fonderia Domeniccini, Pistoia).Στην Φλωρεντία και την Πάντοβα μελετά τη γλυπτική της Αναγέννησης. Μελέτησε επίσης το έργο των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Marini, Pomodoro, καθώς και την ετρουσκική τέχνη.
Υπήρξε μέλος της εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού του ΙΚΥ για την αποστολή υποτρόφων γλυπτικής στο εξωτερικό (1957-58-59).
Από το 1953 υπήρξε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Πολιτισμού – Société Européenne de Culture και το διάστημα 1960-1988, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου –Biennale Βενετίας.

• Το 1975 συμμετείχε στην 20η Διεθνή Συνάντηση της Γενεύης.
• Το 1980 συμμετείχε στη Β’ Διεθνή Εικαστική Συνάντηση στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Ήταν ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, όπως η Oμάδα Τέχνης, η Ένωσις Eλεύθεροι Kαλλιτέχναι, ο Σύνδεσμος Eλλήνων Kαλλιτεχνών, η Oμάδα Στάθμη, η Oμάδα Tομή, η Ομάδα για την επικοινωνία και εκπαίδευση στην τέχνη, συμμετέχοντας σε εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Δεκάδες έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές και Ιδρύματα ενώ πολλά βρίσκονται εγκατεστημένα σε δημόσιους χώρους και πλατείες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Bενετίας (1940, 1956, 1964,1991,1993,1995,1997), στη Biennale του Καΐρου (1946) και στην Biennale του Sao Paulo (1957).
Συμμετείχε σε όλες τις Πανελλήνιες εκθέσεις εκτός από την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974.
Τον Φεβρουάριο του 2004 σύστησε το κοινωφελές «Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου» με έδρα την κατοικία του που ήταν και το εργαστήριό του. Πέθανε το Μάιο του ίδιου έτους.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

ΕΛΛΑΔΑ
1936 Αίθουσα Τέχνης Στρατηγοπούλου, Αθήνα
1948 Γκαλερί Ζαχαρίου, Αθήνα
1962 Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο Σχολών Δοξιάδη, Αθήνα
1962 Αίθουσα «Τέχνη», Θεσσαλονίκη
1971 Ελληνοαμερικανική Ένωση Αθηνών, Αθήνα
1979 Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα
1984 Ινστιτούτο Goethe, Αθήνα
1990 Γκαλερί Jean Bernier
1992 Γκαλερί Jean Bernier
1993 Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη
1995 Γκαλερί Καπάτος, Αθήνα

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
1940 Biennale Βενετίας
1956 Biennale Βενετίας
1964 Biennale Βενετίας
1976 Campo Pisani, Βενετία
1977 Μουσείο Βαρσοβίας, Zacheta, Πολωνία
1978 Εθνικό Μουσείο Budayari Palota, Βουδαπέστη, Ουγγαρία
1982 Ευρωπάλια Ελλάς, Palais des Beaux-Arts, Βρυξέλλες
1991 BASEL 22, Γκαλερί Jean Bernier
1991 Biennale Βενετίας
1991 FIAC, Γκαλερί Denise Rene
1993 Biennale Βενετίας
1993 Biennale Von Vending
1995 Centenaire Biennale Βενετίας, Riva dei Giardini
1997 Biennale Βενετίας, Riva dei Giardini

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

ΕΛΛΑΔΑ
1936 Ομάδα Τέχνης, Αθήνα
1938 Ομάδα Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Αθήνα
1946 Εκδηλώσεις Γαλλικού Ινστιτούτου «Auberge de la Jeunesse», Αθήνα
1946 Casa d’Italia, Αθήνα
1948 Ομάδα Τέχνης, Θεσσαλονίκη
1956 Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής, Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα
1957 Biennale του Σάο Πάολο, Βραζιλία
1957 Γαλλικό Ινστιτούτο, Αθήνα
1958 Γκαλερί «Αρμός», Αθήνα
1958 Αίθουσα Χίλτον, Αθήνα
1958 Γκαλερί «Ζυγός», Αθήνα
1958 Γκαλερί «Μέρλιν», Αθήνα
1958 Γκαλερί «Νέες Μορφές», Αθήνα
1963 Γκαλερί Z, Θεσσαλονίκη
1973 Αίθουσα «Δεσμός», Πόρτο Ράφτη
1983 Κέντρο Επιστημονικών Μελετών, Αθήνα
1984 Γκαλερί «Τρίτο Μάτι», Αθήνα
1984 Σύνδεσμος Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα
1984 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Αθήνα
1986 «Μνήμες-Αναπλάσεις-Αναζητήσεις», Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα
1987 Φεστιβάλ Πάτρας
1993 Galerie 3 – Art Athina
1995 Πνευματικό Κέντρο Ρεθύμνου, Κρήτη
1996 Γκαλερί Denise René – Art Athina
1997 Κέντρο Μοντέρνας Τέχνης, Ρέθυμνο, Κρήτη

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
1946 Biennale Καΐρου
1946 Μουσείο Στοκχόλμης
1953 «Άγνωστος Πολιτικός Εξόριστος», Λονδίνο
1954 Μουσείο Βελιγραδίου
1956 Biennale της Βενετίας
1957 Biennale του Σάο Πάολο, Βραζιλία
1959 Γκαλερί «Creuze», Παρίσι
1962 Μουσείο Bezabel, Ισραήλ
1963 Μουσείο Rodin, Σύγχρονη Γλυπτική, Παρίσι
1963 Χίλτον Κύπρου
1963 Γκαλερί Grattacielo, Μιλάνο
1968-1975 Salon de la Jeune Sculpture, Παρίσι
1973 Γκαλερί Perron, Γενεύη
1979 -1988 – 1990 Grands et Jeunes d’ Aujourd’ hui, Grand Palais, Παρίσι
1985 Salon de Mai, Grand Palais, Παρίσι
1986 Salon des Comparaisons, Grand Palais, Παρίσι
1988 Διεθνής Σύγχρονης Γλυπτικής, Colioure, Γαλλία
1991 Γκαλερί Jean Bernier – Βassel 22
1991 Γκαλερί Denise René – FIAC
1991 Biennale Βενετίας – Architecture Internationale
1993 “De la main à la tête, l’objet théorique”, Domaine de Kerguéhennec, Bignan, Γαλλία

Μετά τον θάνατό του πραγματοποιήθηκαν οι εκθέσεις :
2007 «Τόποι : μια έκθεση, μια προσέγγιση, ένα μουσείο, μια Ιστορία», Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα
2008 “Τόπος : μια έκθεση, μια προσέγγιση, ένα μουσείο, μια ιστορία” Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη
2008-2009 Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» : «Τιμητική αναφορά στο έργο του»
2008-2009 Μέγαρο Μουσικής Αθηνών : «Γιώργος Ζογγολόπουλος –γλυπτική, ζωγραφική, σχέδια»
2010 Δημοτική Πινακοθήκη Ψυχικού : «Ελένη Ζογγολοπούλου, Γιώργος Ζογγολόπουλος – Μαζί στην Ζωή και στην Τέχνη»

ΒΡΑΒΕΙΑ, ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

1937 Πεδίον του Άρεως : Προτομή του Ανδρέα Μιαούλη
1947 Μνημείο Δήμου Αγίου Γεωργίου, Πειραιάς : Α’ βραβείο
1952 Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για μια εκκλησία 1000 ατόμων. Α’ βραβείο σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Π. Καραντινό,
1954 Μνημείο Ζαλόγγου, Ζάλογγο, Ήπειρος : Α’ βραβείο σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Πάτροκλο Καραντινό
1955 Μνημείο Δήμου Νίκαιας : Α’ βραβείο
1958 Πλατεία της Ομονοίας, Αθήνα : Α´ βραβείο για την διαμόρφωση της πλατείας με τους πίδακες και το γλυπτό «Ποσειδώνας», σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Κ. Μπίτσιο (Το γλυπτό ποτέ δεν τοποθετήθηκε)
1959 Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για σχολικό συγκρότημα. Στην Αγ. Παρασκευή, Β’ βραβείο
1966 Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης : «Γλυπτό ΔΕΘ», Α’ βραβείο
1967 Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης : Μνημείο για τον Κύπριο φοιτητή Κυριάκο Μάτση, Α’ βραβείο
1973 Ανώνυμη Ασφαλιστική εταιρία «ΑΣΤΗΡ», οδός Μέρλυν, Αθήνα : Γλυπτό «Διάφραγμα»
1974 Τράπεζα Πίστεως (Alpha Bank), Λεωφόρος Κηφισίας, Ψυχικό: Γλυπτό «Ελιά»
1981 Α’ βραβείο στον διαγωνισμό για τη διαμόρφωση της πλατείας Κλαυθμώνος σε συνεργασία αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Τομπάζη. (Δεν πραγματοποιήθηκε)
1986 Μνημείο Εθνικής Αντιστάσεως Γοργοπόταμου σε συνεργασία αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Τομπάζη, Α’ βραβείο (Το γλυπτό ποτέ δεν τοποθετήθηκε)
1986 Μνημείο Αγωνιστών Αντίστασης του Πανεπιστημίου Αθηνών για την Αντίσταση στην Κατοχή, Β’ βραβείο ( δεν εδόθη πρώτο)
1989 Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών : γλυπτό «Ασπίδα»
1991 Μνημείο για τη Μάχη της Κρήτης στο Νομό Χανίων σε συνεργασία αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Τομπάζη, Α’ βραβείο (Το γλυπτό ποτέ δεν τοποθετήθηκε).
1993 Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – Θεσσαλονίκη : Υδροκινητικό έργο «Ομπρέλες»
1995 Biennale της Βενετίας : το έργο «Ομπρέλες» στήνεται σε πλωτή εξέδρα στο Gran Canale
1995 Κεντρική είσοδος στο Cour d’ Honneur του κτιρίου του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Βρυξέλλες : Υδροκινητικό έργο «Ομπρέλες», Α’ πανευρωπαϊκό βραβείο
1997 «Θεσσαλονίκη – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» : έργο «Ομπρέλες» στην παραλία
1997 Biennale Βενετίας, Riva Dei Giardini : έργο «Tel-Néant» στην είσοδο της έκθεσης πάνω σε πλατφόρμα μέσα στην θάλασσα.
1998 Βερολίνο πλατεία Wittenberg : έργο «Tel-Néant» μπροστά από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού.
1998 Βερολίνο, πλατεία Wittenberg : έργο «Tel-Néant»
1988 Είσοδος Ψυχικού στην Λεωφόρο Κηφισίας : έργο «Ομπρέλες»
1999 Γερμανία, Βαϊμάρη – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, κεντρική πλατεία : έργο «Στήλη»
1999 Κεντρικός σταθμό του μετρό στην Πλατεία Συντάγματος : έργο «Αίθριο»
2001 Πλατεία Ομονοίας, Αθήνα : έργο «Πεντάκυκλο»
2001 Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος»: έργο «Ολυμπιακοί Κύκλοι»
2001 Αττικό Μετρό, στάση Ευαγγελισμός, πάρκο Ριζάρη : έργο «Στήλη»
2001 Μέγαρο ΟΤΕ, Μαρούσι : έργο «Tel-Néant»

Μετά τον θάνατό του εγκαταστάθηκαν τα γλυπτά :
2006 Κήπος Προεδρικού Μεγάρου : έργο «Tel-Néant»
2006 Κεντρικά γραφεία της Εθνικής Ασφαλιστικής, Λεωφόρος Συγγρού, Αθήνα : έργο «Διάφραγμα»
2010 Κήπος Προεδρικού Μεγάρου : έργο «Ζάλογγο»
2010 Πλατεία «Γιώργου Ζογγολόπουλου», Λεωφόρος Δημοκρατίας, Ψυχικό : τα έργα «Ποσειδώνας», «Ειράνα», «Στήλη», «Ολυμπιακοί κύκλοι», «Γλυπτό ΔΕΘ» και «Αλέξανδρος»