ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
23 Νοεμβρίου 1997
Στο κάδρο
Μανόλης Πηλαδάκης
Η φωτογραφία μας παραπέμπει σε έργo βασισμένο στις αρχές της γεωμετρίας, της κατασκευής και του κτισίματος της φόρμας εντός της προσφερόμενης επιφάνειας, του τελάρου δηλαδή.
Χωρίζεται σε δύο επίπεδα, έτσι όπως μας προσφέρεται, ενώ στην ουσία το επάνω μέρος του μας επιτρέπει να φανταστούμε ότι μπορεί να εξελιχτεί και σε επιπλέον ζωγραφικούς χώρους.
Το επάνω μέρος στηρίζεται στη διαδρομή ενός τετραγωνισμένου λαβύρινθου, το κάτω στην κυκλικά διαδρομή μιας σπείρας.
Ήδη, υπάρχει η αντιπαράθεση κύκλος-τετράγωνο, όπως ορίζονται από τη μαύρη γραμμή που απομονώνει τις διαδρομές. Το χρώμα ανάμεσα στις μαύρες γραμμές έχει ως πρώτο στοιχείο του την τυπογραφία ή τη φωτοσύνθεση, ότι προτιμάτε, δηλαδή κομμάτια χαρτί με έντυπο λόγο. Επιπλέον έχει δουλευτεί με την τεχνική του κολάζ.
Για τον καλλιτέχνη δεν γνωρίζουμε πολλά, αλλά καταλαβαίνουμε ότι το στγίμα και τα ενδιαφέροντά του βρίσκονται στο κοντινό παρελθόν της ιστορίας της τέχνης. Εκθέτει στην Αθήνα, στην γκαλερί Μέδουσα είναι γεννημένος το 1927 στην Αλεξάνδρεια, έζησε και εργάστηκε πολλά χρόνια στην Αμερική.
Το έργο προτρέπει για μια διαδρομή στο κολάζ και, όπως φαίνεται επιφυλάσσει την έκπληξη της γνωριμίας. Ίδωμεν.
ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ
13 Δεκεμβρίου 1997
Γιώτα Κωνσταντάτου
Κολάζ στους σκοτεινούς διαδρόμους ενός λαβύρινθου
Ο ζωγράφος και χαράκτης Μανόλης Πηλαδάκης, με την καταγωγή του στην Αλεξάνδρεια και την καλλιτεχνική του θητεία σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, όπου σπούδασε και εργάστηκε επί δεκαετίες, εκθέτει αυτόν τον Δεκέμβριο τα έργα του (κολάζ και μεικτές τεχνικές) στην αίθουσα τέχνης Μέδουσα.
Αναπτυσσόμενα σε νοητική συνέχεια τα τελάρα του, με το καθένα να προσθέτει και να ακολουθεί στο επόμενο τις εικονικές παραλλαγές του σύγχρονου κόσμου, σχολιάζονται με μια σχεδόν ιερογλυφική, εικαστική γραφή. Τα σύνολά του διευθετούνται σε συμβολικές συνθέσεις, πληθωριστικές, συναπαρτιζόμενες από τα βασικά θεματικά του μοτίβα: ο χρόνος, η θρησκεία, τα καινούργια καταναλωτικά φετίχ, το διαμελισμένο ανθρώπινο σώμα, ο κόσμος των mass media, η παλιά και οι νέες θρησκείες. Σκοτεινά, «βεβαρημένα» και με πλήθος υλικών τα έργα του («δοκιμασμένα» γραπτά αποσπάσματα από εφημερίδες, εικόνες περιοδικών και διαφημίσεων, φωτογραφίες) μοιάζουν να εγκλωβίζονται στους διαδρόμους ενός κλειστού λαβυρίνθου, αναπόδραστα και απαισιόδοξα.
