“Records” 12/03/2009 – 25/04/2009

On Thursday March 12th at 8 in the evening, Maria Dimitriadi opens at the Medusa Art Gallery the exhibition of the latest work of Stergios Stamos entitled “Records” at the Medusa Art Gallery.

The exhibition entitled “Records” presents 6 main works of art possessed by the same principles. One can see installations, floor works, big wall compositions and independent works.

The works are characterized by their intelligible, conceptual frame, their artistic ability as well as their structural perfectness. The form submits to attributing concept based on citing texts and using light intensively. The texts which are inscribed to be read, are emblematic, philosophical, religious related, literary or manuscripts by ordinary people. They are interesting in both a sociological and political manner.

The big floor work bears the figure of the cross and of the crescent confronting texts from the Apocalypse and the Koran respectively. The neon work entitled “The way to the artist’s home” refers to a dream street, a street of questioning and creation. The draft is also exhibited.

Texts-certificates of loyalty dated 1952-1953- in a framework of employment- coexist with manuscripts in the form of papyrus on the wall work. There are photos of these people and a light above each one serving as memorial. There is the medical shelf with bottles of serum bearing Japanese poems, where the artist refers to the joy of life and existential issues in relation to life itself. Finally the “Bench” refers to love, to Romeo and Juliet, bearing a leading dialogue by Shakespeare on the neon rods which constitute the bench.

Text and light in the service of the form strengthen the concept and are used by Stergios Stamos to create simple, minimalist, aesthetic creations in an intense existential, conceptual frame.

Stergios Stamos was born in 1964, studied at the School of Fine Arts in Thessaloniki at V. Dimitreas’s workshop (1984-1989). He lives and works in Trikala. His work has been presented in more than 10 solo exhibitions as well as in many group ones.

Duration of the exhibition: March 12th –April 25th 2009

Opening hours: 11:00 – 14:00 & 18:30 – 21:30

(GR) ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
13/4/2009
Μαρία Μαραγκού

Μίνιμαλ και φλυαρίες

Ο Στάμος, με το φως και τις λέξεις καθορίζει την έκρυθμη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων δίχως την παραμικρή μεγαλοστομία. Παράδειγμα, το θαυμάσιο έργο του στο δάπεδο της γκαλερί, όπου παρατίθενται το σχήμα του σταυρού και της ημισελήνου και κείμενα από την Αποκάλυψη και το Κοράνι, σε μια καλή συμβίωση, δίχως αντιπαραθέσεις. Δημιουργώντας τα συγκεκριμένα έργα μοιάζει να δίνει μορφή αναγνωρίσιμη στα υλικά του, να δημιουργεί σχέσεις οικειότητας (τι είναι ένα παγκάκι;) και να εμμένει στην αναμονή εκείνου που θα αναγνώσει και τελικά θα κατανοήσει το περιεχόμενο των έργων.
Η καλή ισορροπία, από την άλλη, ανάμεσα στην κατανόηση της φόρμα και στα εμβληματικά νοήματα των κειμένων που αναγράφονται στην επιφάνεια των έργων, συντάσσουν ένα πλήρες φιλοσοφικό και κοινωνικό περιεχόμενο, με αναγωγές σε προσωπικά αιτήματα.

ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ
21/2/2009

Βιβή Βασιλοπούλου

Αναγραφές, αντιγραφές, ανατροπές

Και το μυστήριο τούτο μέγα εστί: Ο λόγος για την γραφή. Αυτόν τον μαγικό τρόπο επικοινωνίας με τα απίθανα «μυρμηγκάκια», που αιώνες τώρα υπηρετούν ακούραστα την ανθρώπινη σκέψη να διαδοθεί.

Τρομάζει πράγματι ο άνθρωπος αν επιχειρήσει να σκεφτεί τις απαρχές και την εξέλιξη αυτού του «φαινομένου» που φαίνεται ότι ξεκίνησε εικαστικά, εικονογραφώντας τα αντικείμενα πρώτα, τις λέξεις και τις έννοιες ύστερα. Από τότε μέχρι τώρα η κωδικοποίηση και οι ανάγκες κατηγοριοποίησαν τα στοιχεία και ενοποίησαν τους τύπους, εκτός από εκείνους της Μέσης ή μακρινής Ανατολής, που αντιστάθηκαν και κοσμούν ακόμη το περιεχόμενό τους. Διευρύνθηκε και η έννοια της Γραφής, πολλαπλασιάστηκαν τα είδη και τα δείγματα έγιναν αναρίθμητα. ΄Ετσι από τη Γραφή ως τις αντιγραφές και τις Αναγραφές, ο κόσμος όλος και ο πολιτισμός αχώρητος παρά μόνο στην ουτοπία των έργων Τέχνης.
Ειδικότερα, για τις «Αναγραφές» του Στέργιου Στάμου στην αίθουσα τέχνης «Μέδουσα» και από τον κατάλογο το κείμενο της Λίνας Τσίκουτα: «Στην έκθεση “Αναγραφές” παρουσιάζονται έξι κεντρικά έργα που διακατέχονται από τις ίδιες αρχές. Πρόκειται για κατασκευές στον χώρο, επιδαπέδια έργα, επιτοίχιες μεγάλες συνθέσεις και ανεξάρτητα έργα. Τα έργα χαρακτηρίζονται από το εύληπτο εννοιολογικό τους πλαίσιο, την αισθητική δεινότητα και την κατασκευαστική τους αρτιότητα.
Η φόρμα υποτάσσεται στην απόδοση της έννοιας με βασικές παραμέτρους την παράθεση κειμένων και την έντονη χρήση φωτός. Τα κείμενα, που αναγράφονται στις επιφάνειες των έργων προς δημόσια ανάγνωση, είναι κείμενα εμβληματικά, φιλοσοφικά, θρησκειολογικά, λογοτεχνικά ή χειρόγραφα απλών ανθρώπων, με κοινωνιολογικό, πολιτικό ενδιαφέρον. Στο μεγάλων διαστάσεων επιδαπέδιο έργο, μαζί με το σχήμα του σταυρού και της ημισελήνου, που σχηματίζονται από κείμενα, αντιπαρατίθενται αποσπάσματα από την Αποκάλυψη και το Κοράνι αντίστοιχα. Το έργο “Ο δρόμος για το σπίτι του καλλιτέχνης” με το νέον, αναγωγικά, παραπέμπει στην οδό ονείρων, την οδό του προβληματισμού, την οδό της δημιουργίας, ενώ παράλληλα εκτίθεται και το αρχικό σχέδιο του έργου. Στο επιτοίχιο σε μορφή φρίζας, συνυπάρχουν κείμενα-βεβαιώσεις νομιμοφροσύνης του 1952-1953, στα πλαίσια προσλήψεων, χειρόγραφα υπό τη μορφή παπύρου, μαζί με τη φωτογραφία κάθε ανθρώπου και ένα φωτάκι που λειτουργεί ως μνήμα ενός εκάστου. Στο έργο με το ιατρικό ράφι με τα μπουκαλάκια του ορού, με ιαπωνικά ποιηματάκια, ο καλλιτέχνης αναφέρεται στη χαρά της ζωής και σε υπαρξιακά ζητήματα σε σχέση με την ίδια τη ζωή. Τέλος, το “Παγκάκι” παραπέμπει στον έρωτα, στον Ρωμαίο και στην Ιουλιέτα, με αναγραφή του κορυφαίου διαλόγου του Σαίξπηρ, πάνω στις ράβδους από νέον, από τις οποίες ουσιαστικά σχηματίζεται το παγκάκι.

Ο Στέργιος Στάμος συνδιαλέγεται με τις προτάσεις δύο μεγάλων συγχρόνων δημιουργών, του Τζόζεφ Κόσουθ και του Κρίστιαν Μπολτάνσκι, για να δημιουργήσει προσωπικά, πρωτότυπα έργα, τόσο ως προς τη συνθήκες του νοηματικού πλαισίου τους, όσο και ως προς το αισθητικό αποτέλεσμα. Ξεκινώντας από την ιδέα ότι η τέχνη είναι γλώσσα, ο Έλληνας καλλιτέχνης ακουμπά στην ταυτολογία του Κόσουθ πως “Η Τέχνη είναι ο ορισμός της Τέχνης”. Η παράθεση επιλεγμένων κειμένων, με την μορφή απεικόνισης, κατατίθεται ως βάση δεδομένων, ως ιστός, ως μοχλός σκέψης, ως συγκινησιακό ερέθισμα, τελικά ως κυρίαρχο στοιχείο των έργων.
Η επιστροφή κατά τη δεκαετία του 1970 κάποιων διεθνών καλλιτεχνών, όπως ο Μπολτάνσκι, στο ιδιωτικό, στο προσωπικό παρελθόν, στο βίωμα, στη μνήμη, στην αναπαράσταση και τεκμηρίωση, μπορεί να θεωρηθεί ως το δεύτερο πεδίο των επιδράσεων στην ερευνητική διαδικασία του Στάμου. Η μνήμη, η ζωή του καλλιτέχνη, το παρελθόν άσημων, απλών ανθρώπων, η διήγηση μιας αληθινής ιστορίας, η φαντασία αποτελούν συστατικά της σύνθετης διαδικασίας γένεσης του έργου του»

Writing, light, memory, texts, narrative, experience, time: Stergios Stamos’s tools in his esthetic suggestions.

The exhibition entitled “Records” presents 6 main works of art possessed by the same principles. One can see installations, floor works, big wall compositions and independent works.

Stergios Stamos (1964) converses with the suggestions of two great contemporary artists- Joseph Kosuth (1945) and Christian Boltanski (1944)- in order to create personal, original works as far as their conceptual frame and the esthetic result are concerned. .

Starting with the idea that art means language, the Greek artist touches Kosuth’s repetition that “Art is defining Art”. Quoting selected texts in the form of depiction, serves as data base, as a web, as emotional stimulus, finally as the major element of the works. .

In the 1970s several international artists like Boltanski turned to their private personal past, they turned to experience, memory, representation and proof. That could be the second area of effect in Stergios Stamos’s searching procedure. Memory, the artist’s life, the past of insignificant ordinary people, narrating a true story, imagination…they are all components of the compound procedure generating his work. .

Internal experience (the work with the serum bottles), critical thinking( the work with the Koran and the Cross) , observation, making use of archives as memorials and narrating ( the work with the photos and lights) , are all elements in the beginning of his inspiration. .

The specks of memory in the brisk, vivid suggestions by Stamos introduce the concept of time in a multifarious way. There is time concerning the present and the past, time concerning the texts, time concerning individual or collective thought and history. .

Finally the light “lights up” the memory, the text, the man his thought, his experience. The fact that there is light connects to both the conceptual and the esthetic area of form freely and harmoniously. .

Text and light in the service of the form strengthen the concept and are used by Stergios Stamos to create simple, minimalistic, aesthetic creations in an intense existential, conceptual frame.

Lina Tsikouta