Αχιλλέας Χρηστίδης – 11/03/1991 – 04/04/1991

Αχιλλέας Χρηστίδης

Ζωγραφική – Κατασκευές

11 Μαρτίου – 4 Απριλίου 1991

Την Δευτέρα 11 Μαρτίου η Μαρία Δημητριάδη θα παρουσιάσει στην Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα την δεύτερη ατομική έκθεση του ζωγράφου Αχιλλέα Χρηστίδη.
Μια σειρά 20 έργων μικρών ως επί το πλείστον διαστάσεων όπου οι επαναλαμβανόμενες παραστάσεις εσωτερικών χώρων σε συνδυασμό με το απρόοπτο της σύλληψης αλλά και τη νωχέλεια που επιβάλλεται στις φιγούρες, χτίζουν μία ατμόσφαιρα τολμηρής φυγανθρωπίας. Σ’ αυτή την επικαιρότητα αντισταθμιστικά συμμετέχουν μερικές πολύ διασκεδαστικές κινούμενες κατασκευές, παιχνίδια από μπρούντζο και ξύλο.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 4 Απριλίου 1991.

ΑΥΓΗ
19 Μαρτίου 1991

Χρύσα Κακατσάκη

Ανθρώπινα και φυσικά τοπία

Ο Αχιλλέας Χρηστίδης παρουσιάζει την καινούργια του δουλειά στην γκαλερί Μέδουσα. Αποτελείται από πίνακες και κατασκευές και χαρακτηρίζονται δε αμφότερα από μια πρωτοτυπία σύλληψης, η οποία στους μεν πίνακες, ξεδιπλώνεται σε αφηγηματικό ιστό, ενώ στις κατασκευές αναδιπλώνεται σε κλειστό κύκλωμα.
Ζώα βασανισμένα και εγκαταλειμμένα, ανθρώπινες μορφές που πότε είναι παραπεταμένες και πότε κρύβονται σε σπηλιές, χώροι που πότε παραπέμπουν στην ερημιά της περιπλάνησης και πότε στην εύθραυστη ασφάλεια της απομόνωσης, είναι τα θέματα με τα οποία ο Χρηστίδης προσπαθεί να αρθρώσει την εικαστική του πρόταση. Αν αυτές οι μικρές, βίαιες ζωγραφικές ιστορίες δεν μας αποκαλύπτουν πως τελειώνουν, οι κατασκευές που μοιάζουν με μηχανικά παιχνίδια έρχονται να προσθέσουν στον επισκέπτη μέσα από τη διερεύνηση του ερμητικού, τη γοητεία της περιέργειας και τη μεταδοτικότητα της φαντασίωσης.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ

Μάνος Στεφανίδης
Ο Αχιλλέας Χρηστίδης είναι ένας ρόκερ της ζωγραφικής. Ζωγραφίζει γνα να μας πει πράγματα παράλληλα με κείνα που κατά καιρούς μας έχουν πει ο Κέρουακ, ο Μίνγκους, ο Μάλαμουντ, η Σάρα Βων, Ο Τζάρμους, ο Κάουντ Μπέηζυ, ο Γκρήναγουεη. Η ζωγραφική του έχει την αμεσότητα του κόμικ και την ένταση ενός αυτοσχεδιασμού του Μάιλς Νταίηβις. Είναι μια απόλυτα προσωπική εξομολόγηση μια συνάρτηση από μισοτελειωμένες ιστορίες που όμως διεκδικούν μιαν αίσθηση αυτοσχεδιασμού. Το σχέδιό του είναι κοφτό, ιδιότυπο, καθώς ο ίδιος συνηθίζει να κοιτάει τα πράγματα από πάνω για να κάνει ίσως καλύτερα μια ζωγραφική αντερκράουν. Ο Χρηστίδης προτείνει έναν ιδιότυπο αισθητικό κόσμο που τον αποτελούν φιγούρες δεμένες ανάποδα, σκυλιά, σπίτια-σκιές, μεθυσμένοι, περιπλανώμενοι, καθρέφτες και γαλάζιοι τοίχοι.. Η ανεξαρτησία του οφείλετε ότι δεν πέρασε το κατώφλι της Σχολής Καλών Τεχνών. Ότι έμαθε, το κατέκτησε μόνος του και το κάνει πολύ καλά. Η ζωγραφική του συνιστά την εικονογράφηση μιας άγριας τρυφερότητας. Πρόκειται για ένα σενάριο από αυτοτελή πλάνα που δεν θα χρειαστεί ποτέ να γίνουν ταινία. Καλύτερα. Είναι γεννημένος αφηγητής σαν τον Τζακ Λόντον κι έχεις την αίσθηση ότι τα παραμύθια του τα ζει πρώτα αυτός.
Στην τωρινή του έκθεση οι φαντασιώσει του βγαίνοην στο χώρο, γίνονται παιχνίδια μηχανικά και κατασκευές τρισδιάστατε. Δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια και – πρωτίστως – με αφομοιωμένο αλκοόλ. Περίφημα. Απόψε το μπα θα το λένε στην κυριολεξία, Vulcano. Όπως κι έναν πίνακα του Αχιλλέα