Ελευθεροτυπία 28/2/99
Μαρία Μαραγκού
Η ανθρώπινη φιγούρα, πάντα επίκαιρη, αν και υφίσταται κάθε φο¬ρά τιις επιδράσεις κάθε εποχής για να εκφραστεί με διαφορετική γραφή.
Το έργο της φωτογραφίας παίρνει τις αναλογίες και το όχημα μιας κάποιας κούκλας «Μπάρμπι» που όλοι γνωρί¬ζουμε, αν και δεν τo δηλώνει. Ένα λεπτό σώμα, ένα κεφάλι δίχως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η μια φιγούρα αιωρείται μέ¬σα σε ένα σχήμα που παραπέ¬μπει στο φόρεμα. Είναι μια πα¬ραλλαγή τις φούστας του Βελάσκεθ ή μήπως μια πιο σύγχρο¬νη παραλλαγή των φορεμάτων του ισπανού γλύπτη Μουνιόθ: Η Λίνα Μπέμπη που εκθέτει τo συγκεκριμένο έργο στη σει¬ρά «Σ’ αγαπάει κανένας;» στην γκαλερί «Μέδουσα» (από 4 Μαρτίου) δεν σταματά στην απλή παράθεση του ρούχου, αντίθετα προχωρεί στην περι¬γραφή – αποκάλυψη της κατασκευής του.
Και η κατασκευή, με τα συρμάτινα κάθετα και οριζόντια στοιχεία, μας οδηγεί στην πο¬λύ γνωστή εικόνα του κλειστού χώρου, ο οποίος επιτρέπει την αναπνοή, αλλά απαγορεύει την ελευθερία.
Η κούκλα είναι έγκλειστη λοιπόν, σε ένα κλουβί – φυλα¬κή. Μπορεί να αιωρείται αλλά εντός ορίων, όσο της επιτρέπει η διάμετρος του κλουβιού, ενώ έξω στο χώρο η δεύτερη φιγού¬ρα μιμείται με τη στάση του σώματος την κίνηση.
Η όλη αντιμετώπιση του θέματος της Μπέμπη είναι μια καταγραφή γυναικείων προβλημάτων, με αρκετό χιούμορ και σκωπτική διάθεση.
Παιδικές αναμνήσεις οργανώνονται με αντικείμενο την κούκλα και προσπάθειες ενη¬λικίωσης και χειραφέτησης, με την φυγή της από το κλουβί.
Οι κούκλες είναι δουλεμένες με κερί, υλικό προσφιλές της Μπέμπη, από προηγούμενες εκθέσεις
Εστία 8/3/99
Κρίστα Κωνσταντινίδη
Με γυναικείο βλέμμα και φαινομενικά χιουμοριστική διάθεση αντιμετωπίζει η Λίνα Μπέμπη την καταγραφή μιας προσωπικής πορείας. Μετάβαση από την αδράνεια στην κίνηση κι από την σιωπή στην επικοινωνία, υπό τον τίτλο «Σε αγαπάει κανένας;». Στα μικρά γλυπτά, επιτοίχια ή αιωρούμενα που παρουσιάζει στην γκαλερί «Μέδουσα», κυριαρχεί η φιγούρα μιας απρόσωπης κούκλας, εγκλωβισμένης σε συρμάτινο κλουβί. Η κούκλα είναι φτιαγμένη από κερί. Υλικό που έχει συχνά χρησιμοποιήσει η Μπέμπη και στο παρελθόν, δίνοντας έμφαση στη φθορά, αλλά και την ευτέλεια της φόρμας, που ενισχύει το νόημα. Τα νοήματα εδώ μπορεί να είναι πολλαπλά…
Αγγελιοφόρος 7/4/2000
Αντλώντας έμπνευση από εικονογραφημένα διαφημιστικά έντυπα της δεκαετίας του ’50 και του ’60, η Λίνα Μπέμπη παρουσιάζει σειρά σχεδίων με φύλλο χρυσού πάνω σε χαρτί. Αντιμετωπίζει με χιουμοριστική διάθεση παιδικές αναμνήσεις, ενώ συγχρόνως επιχειρεί μια προσωπική ερμηνεία του κόσμου, όπου «πρωταγωνιστούν» διαχρονικές επιθυμίες. Αντιπροσωπευτικό δείγμα, μέσα από το οποίο εκφράζονται κυρίαρχες συναισθηματικές ανάγκες του ανθρώπου αποτελεί το τρίπτυχο έργο «Υγεία! Ευτυχία!» κομμάτι που βασίζεται σε παλιά διαφήμιση μπίρας «Μεγάλος έρωτας» και «Χαρά! Αισιοδοξία!».
Το αίσθημα της υποταγής συμβολίζεται με την αναπηρική πολυθρόνα, έργο επηρεασμένο από φυλλάδιο νοσοκομείου. Στο σύνολό τους οι δημιουργίες της Μπέμπη λειτουργούν ως ένα είδος συλλογικού ημερολογίου, όπου συναντιούνται οι ανάγκες με τα κοινωνικά στερεότυπα, ενώ με ένα έργο, που αποτελεί αναφορά στο παιδικό παιχνίδι «Φωτεινός Παντογνώστης», η δημιουργός «κλείνει το μάτι» στο θεατή προτρέποντάς τον να δώσει νέα όψη στα θεωρούμενα αυτονόητα. «Αν και οι εικόνες, συνδυασμένες με λέξεις, φαίνονται αρχικά πολύ απλές, ωστόσο πιστεύω ότι καθένας που τις αντικρίζει μπορεί να ανακαλύψει, βασιζόμενος και στις προσωπικές του εμπειρίες, καινούργια νοήματα, ίσως κι επιθυμίες ή όνειρα», λέει η δημιουργός.
