Paintings, 23/03/2005 – 07/05/2005

On Wednesday, March 23 at 8 p.m. Maria Dimitriadi opens the exhibition of the latest works of Maria Grigoriadi.

WHY: Like an old craftsman I see each white canvas as a log which I carve, convinced that it hides a Pinocchio inside. What has been written must be told, since what you don’t recount is as if it never happened.

WHAT: Themes old and new, through images and symbols:
Shoes = the Road, Ball = Life, Circles = Stops, Repetition = the basis of Life.
You cannot tell everything. According to a Thai myth, what you cannot tell you should shout inside the hollow of a tree, which you then seal with mud and dried grass. I seal them with white colour.
Take up this process too enthusiastically, and it may wipe you out.

Looking back (on the age of innocence or elsewhere), you realise that nothing is like it used to be. The uniform has been broken up, the full is empty, the meaning got lost in the process of decoding.
You feel as if you were just hands –the causes of everything– or without hands. Or that your head is beneath your feet. That the shoe alone wants to move forward, without a body.
You look around, and everything is like that:
Cut-off, fragmented, senseless and shapeless.
Look forward, the danger of yesterday threatens the future of your gaze.

Keep looking forward, because whatever happens will happen there, before your eyes…

WHERE: Medusa Art Gallery, Xenokratous 7, Athens. Tel. no.: 210-7244552

WHEN: 23 March – 7 May, 2005

WHO: MARIA GRIGORIADI

Untitled, 2000, Oil, mixed media, 162x142 cm

1/5

Untitled, 1997-2004, acrylics, oil, mixed media, 80x120

2/5

Untitled, 1998-2004, oil, mixed media, 100x140 cm

3/5

Untitled, 2004. oil, mixed media, 60x55 cm

4/5

Untitled, 1998-2005, acrylics, mixed media, 80x100 cm

5/5

(GR) Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ

9 Απριλίου 2005

Πρόσωπα και προσωπεία από τη Μαρία Γρηγοριάδη

Η Μαρία Γρηγοριάδη «Μέδουσα», ζωγραφίζει «εντός σχεδίου».
Στη στέρεη βάση ενός καννάβου ενθέτει τις μικρές της εικαστικές λέξεις, για να συνθέσει τελικά ένα ολοκληρωμένο κείμενο που έχει τα πάντα: πρόσωπα και προσωπεία, εικόνες, πορτρέτα, καθημερινά αντικείμενα, σπαράγματα ιδεών και δομικών υλικών, μικτή τεχνική και ανάμεικτα συναισθήματα, ανακατεμένα μικροαντικείμενα, βγαλμένα από ένα μαγικό κουτί για μια μαγευτική σύνθεση.
Σε άλλα έργα της μια από τις φιγούρες επιλέγεται και πρωτοστατεί ηγεμονικά σε ρόλο πρωταγωνιστικό, που μεγεθύνει το ενδιαφέρον και την εξαιρεί από την ανωνυμία του συνόλου.
Σ’ αυτό το σύνολο θα λέγαμε ότι η Μαρία Γρηγοριάδη επιτρέπει στον εαυτό της κάτι από την απλούστευση μιας παιδικής ζωγραφιάς, την ίδια ώρα που έχει ήδη αποδείξει τη δεινότητά της στο σχέδιο και τη συνδυαστική της ικανότητα.
Κατά τ’ άλλα, «προλογίζει» ο Έζρα Πάουντ, από τα Άσματα της Πίζας. «Μπήκε νέα λεπτομέρεια ματιών μες στη σκηνή μου.
Είδα μοναχά τα μάτια και διαστολή ανάμεσα στα μάτια,
Χρώμα, διάστασις».
Ένας μικρόκοσμος, άνω κάτω, γεμάτος εκπλήξεις – ποιος μπορεί να τις εξαντλήσει

ΤΑ ΝΕΑ
13/4/05

Χάρης Καμπουρίδης

Χαρούμενος σουρεαλισμός

Τη δουλειά της Μαρίας Γρηγοριάδη δεν τη γνωρίσαμε πριν από αυτήν την έκθεση. Κι εδώ ένας σουρεαλισμός, πιο χαρούμενος ωστόσο, με αναγνωρίσιμες εικόνες που ξεπροβάλλουν από το ένα πλάνο στο άλλο και έπειτα από μια πάλη των επάλληλων στρωμάτων ζωγραφικών δράσεων ή κολλάζ κ.λ.π. Καλοζυγιασμένες συνθέσεις, δυναμισμός με μέτρο, λυρικό τελικό αποτέλεσμα.

Catalogue text
Your eyen two wol sleye me sodenly
I may the beauté of hem nat susteyne
And for 180 years almost nothing.
Ed ascoltando al leggier mormorio
there came new subtlety of eyes into my tent,
whether of spirit or hypostasis,
but what the blindfold hides
or at carneval
nor any pair showed anger
Saw but the eyes and stance between the eyes,
colour, diastasis,
careless or unaware it had not the
whole tent’s room
nor was place for the full Ειδώς
interpass, penetrate
casting but shade beyond the other lights
sky’s clear
night’s sea
green of the mountain pool
shone from the unmasked eyes in half-mask’s space.
What thou lovest well remains,
The rest is dross
What thou lov’st well shall not be reft from thee
What thou lov’st well is thy true heritage
Whose world, or mine or theirs
Or is it of none?
EZRA POUND
''The pisan cantos''
Translation: Antonis Zervas
KASTANIOTIS Editions