(GR) ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
20 Ιανουαρίου 1980
Στέλιος Λυδάκης
Στην γκαλερί «Μέδουσα» εκθέτει ακουαρέλες η ζωγράφος Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου Πετριτζή.
Η καταγωγής της είναι από τη Σύρο, στην οποία συνεχώς και επανέρχεται, αφού σ’ αυτήν βρίσκονται ο βαθιές ρίζες της οικογένειάς της αλλά και της ίδιας της ψυχής, και έτσι ο αισθαντικός της χαρακτήρας διαμορφώθηκε σ’ αυτό το περίφημο αρχοντονήσι των Κυκλάδων. Πραγματικά η Μαυρογορδάτου – Πετριτζή ταυτίστηκε με τα οπτικά βιώματα των παιδικών της χρόνων και τα βιώματα αυτά βρήκαν τελικά την έκφρασή τους σε ελαιογραφίες, σε ακουαρέλες και χαρακτικά μετά από εμπεριστατωμένες σπουδές κοντά στους Γεώργιο Κοσμαδόπουλο και Δημήτριο Γιαννουκάκη, καθώς και σε καλλιτεχνικές ακαδημίες του Λονδίνου και του Παρισιού.
Είναι γεγονός ότι όταν ένας καλλιτέχνης ζήσει πολύ έντονα το περιβάλλον, τη φύση μέσα στην οποία γεννήθηκε, ταυτίζεται με αυτή σε βαθμό που να είναι σχεδόν αδύνατο να καταλήξει σε εγκεφαλικές αφαιρέσεις στον τύπο τουλάχιστον που τον κατορθώνουν όσοι είναι ενδοστρεφικοί κυρίως και ο εξωτερικός κόσμος δεν του απασχολεί ιδιαίτερα. Γι’ αυτό και η Μαυρογορδάτου – Πετριτζή ενώ απλουστεύει τις φυσικές μορφές που αξιοποιεί, ποτέ δεν τις αγνοεί, αλλά αντίθετα: προσπαθεί να ανακαλύψει την ιδιορρυθμία τους και να ερμηνεύσει με το δικό της τρόπο τα περιεχόμενά τους.
Παραμένοντας λοιπόν στα πλαίσια της θεματογραφίας που αφορά τα νησιά και οποιονδήποτε άλλο χώρο που συγγενεύει μ’ αυτά (π.χ. την Μάνη), αναζήτησε τη γραφική αλλά και τυπική άποψη αντιμετωπίζοντας το χρώμα όχι σαν φωτεινή αντανάκλαση των αντικειμένων, αλλά σαν την καθαυτό ουσία από την οποία αποτελούνται. Οπότε επιμένει στη χρωματική έμφαση προκειμένου η εικόνα της να διατρανώσει την πραγματικότητα που εκφράζει. Έτσι το ύφος της είναι εκείνο του υπαιθριστικού εξπρεσιονιστή, του καλλιτέχνη δηλαδή που ενισχύει τη φυσική χρωματικότητα, προκειμένου να την κάνει περισσότερο εκφραστική. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις χρησιμοποιεί η Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου – Πετριτζή το αντιφυσικό χρώμα στο πνεύμα των Φωβ, ενώ στις ακουαρέλες της προσαρμόζεται ολότελα στο ύφος που απαιτεί η ευαίσθητη αυτή τεχνική. Εδώ ενδιαφέρεται για το λεγόμενο ατμοσφαιρικό χρώμα και είναι σε θέση με γρήγορη άνεση να συλλαμβάνει και να αποδίδει το «χρωματικό πνεύμα» του μοτίβου με το οποίο καταπιάνεται. Οι ακουαρέλες της είναι το καταστάλαγμα μιας εντύπωσης, μιας συγκίνησης, μιας ενδόμυχης αλλά στιγμιαίας συσχέτισης με την πραγματικότητα που απεικονίζουν. Η φρεσκάδα των υδατογραφιών της Πετριτζή οφείλεται βέβαια στην αμεσότητά τους. Δεν είναι δημιουργήματα του ατελιέ, αλλά της απευθείας σχέσης με τη φύση, με το φως, με το χρώμα, με την εποχή.
Η έκθεσή της συγκεντρώνοντας αποκλειστικά τις ακουαρέλες της, παρουσιάζει μια από τις πιο ευαίσθητες πλευρές της ζωγράφου και συνειδητοποιεί τις εξαίρετες αρετές που την χαρακτηρίζουν.
